آغاز ما اینجا بود

آغاز ما اینجا بود

مؤسسه مطبوعاتی صفحه اول در سال 1369 و به همت محمود عسکریه بنا نهاده شد. در ابتدا فعالیت اصلی این مؤسسه انتشار نشریه ای به زبان فارسی برای مرور مطبوعات جهان بود. نشریه با نام صفحه اول منتشر می شد و ایده بکر و متفاوتی داشت که آن روزها مخاطبان مشتاق بسیاری را به پای دکه های روزنامه فروشی کشانده بود.

در سال 1380 صفحه اول با انتشار اولین کتاب آگهی های تهران با نام کتاب 118 نشان داد که برای مبدع و آغازگر بودن ذائقه سیری ناپذیری دارد. کتاب های آگهی موسوم به یلوپیج (Yellow Pages) از ابتدای دهه 70 میلادی در اروپا گسترش یافت اما تا آن روز در ایران انتشار نیافته بود. این پروژه با وبسایت Tehran118 در اولین روزهای دسترسی همگانی به اینترنت در ایران همراه شد تا بتواند رفته رفته مخاطبان نسخه های چاپی خود را برای ورود به جریان آزاد اطلاعات بر بستر وب ترغیب کند.

محمود عسکریه میدانست که وقتی بدنبال نوگرایی و اولین بودن باشی، همیشه باید ممارست و پایداری لازم را از خود نشان دهی تا جامعه بتواند زمان کافی برای درک پدیده های نوظهور داشته باشد. پس به انتشار اولین آگهی نامه های تهران بسنده نکرد و مؤسسه صفحه اول در طی ده سال گروه کتاب های آگهی متنوعی را همچون کتاب مدرسه، کتاب دانشگاه و کتاب منازل منتشر کرد. این کتاب ها با وسواس بسیار در کیفیت محتوا و چاپ، هر یک سبک نوین و متفاوتی از آگهی نامه های جامع در ایران بود که در آن سالها به شکل کاملا رایگان و به کمک یک سیستم توزیع گسترده به دست مخاطبان هدف می رسید.

اما رفته رفته با گسترش ارتباطات و همه گیری اینترنت در ایران، صفحه اول در سال 1391 پروژه ای را کلید زد که موضوعی عکس پروژه نشریه آغازینش را داشت. وبسایتی به زبانهای انگلیسی و عربی برای مخاطبان غیر ایرانی که مرور مطالب مطبوعات فارسی ایران بود. این وبسایت که برگردانی از ایده نشریه صفحه اول اما اینبار به زبانهای دیگر بود با نام ایران فرانت پیج (Iran Front Page) یا همان صفحه اول مطبوعات ایران معرفی شد و به سبب محتوای متفاوت و باکیفیتی که داشت به سرعت در میان مخاطبان خارجی جایگاه ویژه ای پیدا کرد و در همان ماه های آغازین، مطالب منتشر شده در آن به محتواهای پربازدید شبکه های اجتماعی تبدیل می شد. محتوای ایران فرانت پیج امتیاز مهمی داشت. اینکه به مطالب و موضوعاتی می پرداخت که در بخش بین الملل وبگاه های رسمی و خبرگزاری های دولتی نبود. از این رو میتوانست پنجره تازه ای برای بازشناسی سبک زندگی و نگاه فکری ایرانیان باشد.

اقبال چشمگیر مخاطبان، سیاسیون و خبرنگاران خارجی به وبسایت ایران فرانت پیج، در داخل ایران هم مورد توجه برخی مؤسسات و نهادهای مهم کشور قرار گرفت. آنها می خواستند از این بستر ایجاد شده برای انتقال محتوا و نمایش محصولات خود استفاده کنند. معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری یکی از مهمترین بخشهایی بود که به ظرفیت های تجاری این وبسایت خبری در عرصه بین المللی توجه کرد و سبد شرکت های دانش بنیان ایرانی را پشت ویترین ایران فرانت پیج گذاشت.

با نگاهی جامع به کارنامه صفحه اول می توان گفت که از ابتدا تاکنون مهمترین موفقیت محمود عسکریه، تلفیق هنرمندانه و به اندازه رسانه و اقتصاد بود. در روزگاری که رسانه های وزین دچار مهجوریت غم انگیزی در میان مخاطبان عام بودند و تجاری شدن مطبوعات در زمره بی محتوا و غیرحرفه ای بودن آنها تلقی می شد، تولید کالای رسانه ای ارزنده و باکیفیت که چرخ اقتصاد رسانه را هم بچرخاند، سخنی تازه بود.

وبسایت ایران فرانت پیج که با محبوبیت دست یافته در این سالها در میان مخاطبان به IFP معروف شده بود، هم مرجع خبری ارزشمندی برای دسترسی خبرنگاران و خبردوستان خارجی بود و هم در بخش مطالب گردشگری، علم و فناوری، هنر، صنایع دستی و صنعت، بستری برای داد و ستد میان تولیدکنندگان ایرانی با تجار کشورهای دیگر شده بود.

صفحه اول این مسیر را با پروژه وبسایت ایرافریکا (Irafrica) در سال 1395 و برای گسترش تبادلات میان ایران و کشورهای شمال و مرکز آفریقا ادامه داد. تبادلات فرهنگی نزدیک در آن دوره نشان داد که برای آغاز هر تعاملی نیازمند ورود رسانه و ایجاد بسترهای مناسب برای ارتباط میان فرهنگی هستیم. تعامل ما با جهان پیش نیازهایی را می خواست که ابزار رسانه میتوانست نقش مؤثری را در فراهم سازی آنان ایفا کند.

هیئت های تجاری بسیاری در آن سالها در نشست های بین المللی حضور می یافتند اما گویی کشتی تجار ایرانی تنها در دریای آرام دیدگاه درست و بدون پیش فرض به ایران می توانست حرکت کند.

در سال 1396 مؤسسه صفحه اول فعالیتی را آغاز کرد که تمرکز آن بر فراهم سازی بستر حضور هیئت های تجاری ایران در کشورهای مختلف بود. در ابتدا هدف اصلی اطلاع رسانی حضور نمایندگان ایران در کشور هدف بود و رفته رفته تا تناظریابی تخصصی برای یافتن متناظران خارجی هر شرکت ایرانی و برگزاری جلسات B2B و نشست های تجاری پیش رفت. این فعالیت با آنچه تا به امروز در صفحه اول انجام گرفته بود تا حدی تفاوت داشت اما مسیر اجرای آن هنوز همان همنشینی توأمان اقتصاد و رسانه بود. صفحه اول زبان تعامل و مارکتینگ را دو دهه پیش در روزهای تهیه اولین آگهی نامه های تهران آموخته بود و منطق مذاکره با طرف های خارجی را وقتی وبسایت و شبکه های اجتماعی IFP محل گپ و گفت و پرسش و پاسخهای داغ مخاطبان خارجی شد می دانست. بله اکنون زمان بکارگیری چندباره این تجربیات بود. از تبلیغات حضور معاون رئیس جمهور در تلویزیون کنیا تا نصب بیلبورد در بیروت، و از ارتباط گیری با نمایندگان خارجی تا تاسیس دفتر در روسیه، ترکیه، ازبکستان و اندونزی همه و همه تلاشهایی بود که نتیجتا به برگزاری بیش از 20 نشست تجاری در کشورهای روسیه، ترکیه، ازبکستان، ونزوئلا، اندونزی، کنیا، ارمنستان و عراق منجر شد.

تجربه تعامل نزدیک با تجار و صاحبان کسب و کار در ایران و کشورهای دیگر موجب شد که صفحه اول در سال 1401 پروژه ای را با عنوان «آموزش تجارت با کشورهای جهان» آغاز کند. این پروژه هم به شکل حضوری و هم به صورت آنلاین بود و این امکان را فراهم میکرد که تجار و سرمایه گذاران ایرانی با شرکت در یک دوره آموزشی چند روزه، از چند و چون ظرفیتها، قوانین و شرایط تجارت با کشور هدف صادراتی خود آگاه شوند. بطور مثال این طرح با همکاری دانشگاه دولتی مسکو و اتحادیه صنعتگران روسیه در اردیبهشت همان سال به اجرا رسید و هیئتی از ایران شامل مدیران بزرگترین هلدینگهای نفت و گاز کشور توسط صفحه اول و با همکاری سازمان توسعه تجارت و معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری به روسیه رفتند.

همچنین در این پروژه آموزشی، طرفهای خارجی هم می توانند با شرکت در دوره «آموزش تجارت با ایران» اطلاعات مهمی را جهت انجام پروژه های مشترک با شرکتهای ایرانی و یا شرایط سرمایه گذاری در ایران بدست آورند.

گروه رسانه ای صفحه اول در طول بیش از سی سال پروژه های بسیاری را به انجام رساند. گاه آغازگر مسیری بود که دیگران پس از او با جدیت برای تلاش و آبادانی تاختند و گاه ادامه دهنده راهی بود که هنوز هم آنرا مسیر درست میداند.

مهم آن است که پس از تمام این سالها و از پس همه این فعالیت ها و پروژه ها، ما هنوز خود را خبرنگار میدانیم. هنوز خبرهای بسیاری به دنیا مخابره نشده است. هنوز مردمان جهان از حرفهای بسیاری با هم سخن نگفته اند. ما به قدرت کلمه ایمان داریم و می دانیم که سرانجام روزی خواهد که جهانیان ایران را همانگونه که هست بشناسند.